برداشتن تومورهای پوستی ( سرطان پوستی): جراحی برای درمان تومورهای پوستی روش‌هاي گوناگوني دارد و روشی که پزشک استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند به اندازه و محل زائده و عوامل مختلف ديگري بستگی دارد.     

در ادامه انواع مختلف جراحي برایتان شرح داده مي‌شود:    

جراحی پوست با برداشتن كامل (اكسيزيونال) يكي از درمان‌هاي رایج برای درمان اين سرطان است . پس از بی‌حس کردن موضع ، جراح زائده را با تیغ جراحی بیرون می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد و پوست اطراف زائده را نیز برمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد.  

این پوست حاشیه نام دارد و آن در زیر میکروسکوپ، برای اطمینان از اینکه همه سلول‌های سرطانی بیرون آورده شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، مورد بررسي قرار مي‌گيرد و اندازه آن به اندازه زائده بستگی دارد. 

جراحی Mohs (جراحی میکروگرافی) معمولاً برای سرطان پوست (تومورهای پوستی) استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. محل زائده بی‌حس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. جراح لایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های نازکي از زائده را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تراشند و هر لایه بلافاصله زیر میکروسکوپ بررسي می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

جراح به تراشیدن لایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ادامه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد تا آنجا که هیچ سلول سرطانی در لایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها دیده نشود. در این روش، جراح کل سرطان و فقط مقدار کمی از بافت سالم را برمي‌دارد.

خشکاندن الکتریکی و کورتاژ معمولاً برای برداشتن سرطان كوچك سلول بازل پوست استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. سرطان با ابزار تیز قاشقی شکلی موسوم به آلت‌تراش برداشته شده سپس یک جریان الکتریکی به قسمت تحت درمان برای کنترل خونریزی و کشتن هرنوع سلول باقيمانده سرطانی فرستاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. خشک کردن الکتریکی و کورتاژ معمولاً روند سریع و ساده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای دارد.

جراحی سرمایشی كرايو معمولاً برای افرادی که قادر به تحمل انواع دیگر جراحی نيستند، از سرمای شدید برای درمان سرطان در مرحله اولیه یا درسرطان‌های پوست خیلی نازک استفاده مي‌شود.

پزشک، در اين روش، نیتروژن مایع را مستقیماً بر روی زائده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد. این درمان گاهي، موجب تورم مي‌شود و به اعصاب آسیب مي‌رساند که موجب از دست دادن حس در محل آسیب دیده مي‌شود.

در گزیده مقالات پايگاه علمي، پزشكي و آموزشي مؤسسه تحقيقات، آموزش و پيشگيري سرطان «جراحی سرمایشی در درمان سرطان: پرسش و پاسخ» اطلاعات بیش‌تری وجود دارد.

جراحی با لیزر از اشعه باریک نور برای برداشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند؛ از اين روش معمولاً برای زائده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که فقط در لایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پايینی پوست به‌وجود آمده‌اند استفاده می‌شود.

گرافت برای وصل و بستن شکاف پوست ناشي از جراحی گاهي از گرافت استفاده مي‌شود؛ جراح در ابتدا تکه پوست سالمي را بی‌حس کرده و از قسمت دیگر بدن، مثلاً قسمت بالايی ران، برمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارد؛ اين تکه پوست برای پوشاندن محلی که سرطان پوست آن برداشته شده است به‌كار مي‌رود. اگر پوست پيوند شده دارید باید از آن به‌طور ويژه‌اي مراقبت و محافظت کنید تا بهبود یابد.

زمان بهبودی پس از جراحی در افراد متفاوت است. ممکن است برای چند روز احساس درد و ناراحتی ‌کنید. كه با استفاده از دارو معمولاً می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان آن را کنترل کرد. اگر به مسكن بیش‌تری نیاز باشد پزشک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند پيش از جراحي برنامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ آن را تنظیم کند.

مراحل جراحی تومورهای پوستی

در طی جراحی سرطان پوست چه رخ می دهد ؟

بسته به اندازه ، نوع و محل ضایعه ، روش های متعددی برای برداشتن سرطان پوست و بازسازی ظاهری وجود دارد.

مرحله اول – بی هوشی

برای آسایش شما طی عمل جراحی داروهائی به کار گرفته خواهد شد . گزینه ها شامل ، بی حسی موضعی ، تسکین داخل وریدی و بی هوشی عمومی می باشند . پزشک شما ، بهترین گزینه را به شما توصیه خواهد نمود .

مرحله دوم – برداشتن ضایعه

یک ضایعه ی کوچک یا محدود را می توان با اکسزیون ( روش جراحی ساده برای برداشتن ضایعه از سطح پوست ) خارج نمود . در اکثر موارد همراه با اکسزیون محل آن ترمیم می شود .
سرطان پوست ممکن است مثل یک کوه یخی باشد . گاهی اوقات آنچه در سطح پوست دیده می شود تنها قسمت کوچکی از توده است . در زیر سطح پوست ، سلول های سرطانی منطقه ی وسیع تری را پوشانده و مرز مشخصی ندارند . در این موارد یک روش ویژه به نام جراحی مهز ( MOHS ) ممکن است توصیه گردد .

ممکن است جراح پلاستیک شما درخواست یک مقطع منجمد( آسیب شناسی ) نماید . در این روش ضایعه ی سرطانی برداشته شده و پیش از بستن زخم بوسیله ی یک آسیب شناس بررسی میکروسکوپی می شود ، تا اطمینان حاصل گردد که تمام سلول های سرطانی برداشته شده است . هدف این کار دستیابی به یک حاشیه ی سالم ( ناحیه ای که سرطان پوست گسترش نیافته است ) می باشد . چنانچه حاشیه سالم بدست آید ، می توان زخم حاصله را بازسازی نمود . اگر حاشیه ی سالم بدست نیاید ، جراح پلاستیک شما آنقدر بافت را برخواهد داشت تا تمام ناحیه حاشیه سالم داشته باشد .

مرحله سوم – بازسازی

یک ضایعه بزرگ یا ضایعه ای که با مقاطع منجمد برداشته شده را می توان با یک فلپ ( بافت سالم ) موضعی بازسازی نمود . در مواردی که اکسزیون منجر به ظاهر بدشکل شود نیز ممکن است استفاده از فلپ لازم باشد . یک فلپ موضعی ، بافت سالم مجاور را به روی زخم می آورد . در صورت امکان ، خطوط بخیه در شیارهای طبیعی و انجناهای صورت گذاشته می شود تا جوشگاه حاصله کمتر به چشم آید .
ممکن است یک گرافت پوستی ( پوست سالم که از ناحیه دیگری از بدن برداشته شده و روی محل زخم گذاشته می شود ) نیز به کار گرفته شود .

مرحله چهارم – ملاحظه نتایج

پس از برداشتن سرطان پوست و تکمیل بازسازی اولیه ، پانسمان یا بانداژ روی محل برش ها گذاشته خواهد شد .

حقایق مهم درباره ی مخاطرات جراحی سرطان پوست

 

• تصمیم برای انجام جراحی سرطان پوست بسیار شخصی است . پزشک شما تمام مخاطرات احتمالی را توضیح خواهد داد . جراح پلاستیک شما و یا پرسنل درمانی جزئیات خطرات جراحی را بیان می کنند . از شما خواسته خواهد شد که برگه های رضایت نامه را امضاء نمائید تا مشخص گردد که نوع عمل جراحی ، گزینه های دیگر ، و محتمل ترین مخاطرات و عوارض ممکنه را به خوبی فهمیده اید .
  

  خطرات احتمالی عبارتند از :

• خونریزی ( هماتوم )
• عفونت
• اشکال در ترمیم برش ها
• خطرات بی هوشی
• جوشگاه نامطلوب
• عدم قطعیت آزمایش مقطع منجمد ( آسیب شناسی )
• عود سرطان پوست
• گسترش عمومی سرطان پوست
• تغییر در حس پوست
• نامنظمی طرح پوست
• تغییر رنگ پوست ، تورم
• حساسیت به نوارچسب ، نخ بخیه ، فرآورده های خونی ، داروهای موضعی یا تزریقی
• آسیب به عناصر عمقی از قبیل اعصاب ، عروق خونی ، عضلات ، وریدها ، که ممکن است موقت یا دائم باشند.
• درد که ممکن است طولانی مدت باشد
• احتمال نیاز به جراحی مجدد

حتما سوالات خود را بپرسید

بسیار مهم است که از جراح پلاستیک خود درباره عمل خود سوال نمائید . این طبیعی است که اندکی اضطراب ( خواه ناشی از هیجان مربوط به پیش بینی ظاهر جدید ، یا بدلیل استرس قبل از عمل ) داشته باشید . از درمیان گذاشتن این احساسات با جراح پلاستیک خود خجالت نکشید .

حقایق دیگر درباره ی مخاطرات 

ملاحظات مهم دیگر

گرافت های پوستی خطر ” نگرفتن ” را به همراه دارند که ممکن است منجر به عمل جراحی دیگری برای بستن زخم شود .

مراقب سلامت خود باشید

هنگامی که سرطان پوست شما تشخیص داده می شود ، شما بیشتر از سایر مردم در معرض ابتلا به یک سرطان دیگر پوست هستید . بعلاوه سرطان پوست ممکن است عود نماید . بنابراین مهم است که علائم سرطان پوست را از پزشک خود بپرسید ، به طور منظم خود را از نظر وجود ضایعات مشکوک معاینه نمائید ، و در برنامه غربالگری سالانه ی سرطان پوست شرکت کنید .

مراقب باشید

پیروی از آموزش های پزشکتان ، کلید موفقیت جراحی شماست . مهم است که برش های جراحی در طی دوره ی التیام در معرض فشار زیاد ، سائیدگی ، یا حرکت قرار نگیرند . پزشکتان آموزش های ویژه ای درباره نحوه ی مراقبت از خود به شما خواهد داد .

دوره ی بهبودی برداشتن تومورهای پوستی

پس از عمل جراحی سرطان پوست ، ممکن است محل برش ها دردناک ، قرمز یا دارای ترشح باشند .

مهم است که کلیه آموزش های مراقبت از زخم از قبیل تمیز کردن و مالیدن داروهای موضعی را دقیقا مطابق دستور پیروی نمائید .
می توانید در روز جراحی تومورهای پوستی ، فعالیت های سبک را از سر بگیرید .
حتما محل برش ها را تمیز نگه داشته و به خوبی از آسیب ها محافظت نمائید .
حرکاتی که فشار وارد کردن به زخم یا بخیه ها می شوند را محدود نمائید .

با بهبود خطوط برش ، ترمیم زخم ممکن است هفته ها یا ماه ها ادامه یابد . ممکن است پس از هر عملی ، یکسال یا بیشتر طول بکشد که خطوط برش تا حدی کمرنگ شوند . در بعضی موارد ، برای تکمیل یا تصحیح بازسازی ممکن است جراحی ثانویه لازم شود .

محافظت از آفتاب را در همه ی روزهای عمر خود به دقت انجام داده ، و سیگار کشیدن را ترک کنید تا از ترمیم زخم و سلامت خود مطمئن شوید . تابش آفتاب روی زخم های در حال ترمیم ، ممکن است سبب ایجاد رنگ های نامنظم ، و جوشگاه های برجسته ، قرمز ، یا تیره رنگ گردد . تابش آفتاب ممکن است سبب عود سرطان پوست ، یا ایجاد سرطان پوست در مناطق دیگر بدن شما شود .