تفاوت پروتز سینه سیلیکونی و سالین
ایمپلنت سینه یک انتخاب شخصی در مورد جراحی زیبایی است و به زنان کمک می کند تا سینه های پرتر و خوش فرم تری داشته باشند و ظاهر و اندام خود را بهبود بخشند. در کلینیک دکتر محسن فدایی، فوق تخصص جراحی پلاستیک در تهران گزینه های کاشت پروتز سینه ، لیفت سینه و سایر جراحی های سینه از جمله جراحی های ترمیمی سینه ارائه می‌گردد.
کاشت پروتز سینه
اگر به فکر کاشت پروتز سینه هستید، نمونه جراحی های دکتر محسن فدایی ، فوق تخصص جراحی پلاستیک را بررسی کنید. دکتر فدایی ، فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی با سالها تجربه و درصد بالای رضایت مراجعه کنندگان می تواند یکی از بهترین گزینه ها در انتخاب جراح پلاستیک مناسب باشد.
تفاوت پروتز سینه سیلیکونی و سالین چیست؟
پوسته خارجی هر دو ایمپلنت سیلیکونی و سالین از مواد سیلیکونی جامد ساخته شده است. پروتز سینه سیلیکونی با ژل سیلیکون پر می شود که شکل نیمه جامد سیلیکون است. پروتزهای سیلیکونی شباهت زیادی به بافت طبیعی سینه دارند و حس لمس بسیار نرم و طبیعی دارد. از سوی دیگر، پروتزهای سینه سالین ، در حالی که از یک پوسته بیرونی سیلیکونی جامد تشکیل شده‌اند، با محلول آب و نمک استریل پر می‌شود. پروتز سالین سفت تر از پروتز سیلیکونی بوده و بیشتر ظاهری گرد دارد. در پروتز سالین یا آب نمکی پوسته پروتز داخل بافت سینه قرار داده می شود و با محلول آب و نمک استریل پر می شود. نوع دیگری هم از این پروتز ها وجود دارد که از قبل پر شده و به صورت آماده داخل بدن قرار می گیرد. در صورت پارگی پروتز سالین، آب نمک داخل آن جذب بدن می شود و هیچ مشکلی برای بدن ایجاد نمی کند. توجه داشته باشید پروتزهای سینه سالین سفت تر و گردتر هستند و مصنوعی تر به نظر میرسند.
این ایمپلنت ها از نظر سطح پوسته (یعنی صاف یا بافت دار)، حجم، ضخامت پوسته، مشخصات و شکل (یعنی گرد یا اشکی شکل) متفاوت هستند. پروتزهای سینه با نمک استریل در طول جراحی پر می شوند. آنها به دقت بررسی می شوند تا مقدار دقیق نمک مورد نیاز برای دستیابی به اهداف بیمار و بهترین تقارن تعیین شود. اگر ایمپلنت سالین پاره شود، بدن نمک را جذب می کند.
آیا پروتز سینه سیلیکونی ایمن است؟
کاشت ژل سیلیکون در دهه گذشته مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. برخی از زنان ادعا کرده اند که پروتز سینه سیلیکونی باعث انواع بیماری ها مانند اختلالات بافت همبند (CTD) یا بیماری های خود ایمنی می شود. در سال 1992، FDA یک تعلیق برای کاشت ژل سیلیکون اعمال کرد که به این معنی بود که ایمپلنت های سیلیکونی دیگر برای عموم در دسترس نخواهد بود. (با این حال، در شرایط خاص، از این ایمپلنت ها استفاده شده است، اما تحت دستورالعمل های بسیار دقیق).
در سال 2000، یک موسسه پزشکی یافته های خود را در مورد ایمنی پروتز سینه ژل سیلیکونی منتشر کرد. این منبع علمی بسیار معتبر به این نتیجه رسید که ایمپلنت های ژل سیلیکون خطر بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس یا سرطان را افزایش نمی دهند، همانطور که در دعاوی حقوقی ارائه شده علیه تولید کنندگان پروتز سینه سیلیکونی پیشنهاد شده است. در عوض، موسسه دریافت که مشکلات موضعی که ممکن است در ناحیه ایمپلنت سینه رخ دهد، نگرانی اصلی است. آنچه مهم است به خاطر داشته باشید این واقعیت است که هیچ دلیل شناخته شده ای برای این بیماری های CTD یا خودایمنی وجود ندارد، چه در خانم هایی با کاشت سینه ژل سیلیکون یا بدون آن رخ دهد.
در آوریل 2005، یک منبع FDA توصیه کرد که برخی از پروتزهای سینه ژل سیلیکونی به بازار بازگردانده شوند. با این حال، زنانی که به دنبال استفاده از این ایمپلنت ها هستند باید از شرایط سخت مورد نیاز آگاه باشند. از جمله این شرایط این است که فقط جراحان پلاستیک دارای مجوز مجاز به انجام جراحی کاشت پروتز سینه هستند.
بهترین و مناسب ترین پروتز سینه برای هر شخص در جلسه مشاوره با دکتر فدایی ، فوق تخصص جراحی پلاستیک مورد بحث قرار خواهد گرفت.
—————————————————————————————————————————————————————————————————————————
موقعیت های کاشت پروتز سینه
دو گزینه برای قرار دادن ایمپلنت وجود دارد. در هر دو مورد، جراحان پلاستیک یک برش ایجاد می کنند که ایمپلنت در آن قرار می گیرد. در موقعیت زیر غده پستان، ایمپلنت در زیر بافت سینه اما در بالای عضله پکتورالیس قرار می گیرد. در موقعیت زیر عضلانی، ایمپلنت به صورت جزئی یا کامل در زیر عضله پکتورالیس ماژور قرار می گیرد. در هر دو مورد، پروتز سینه در مرکز زیر نوک سینه ها قرار می گیرد.
هر یک از این موقعیت‌ها دارای مزایا و معایبی هستند. به طور کلی، موقعیت زیر عضلانی یک لایه اضافی از پوشش عضلانی را فراهم می کند و ممکن است تداخل کمتری با ماموگرافی ایجاد کند. اما موقعیت بالای عضله ناراحتی کمتری پس از عمل ایجاد می‌کند و زمان بهبودی سریع‌تر است.
خطرات و مزایای هر پوزیشن (زیر غده ای یا زیر عضلانی) در مشاوره شما با جراح پلاستیک دکتر محسن فدایی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
آیا پروتز سینه خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد؟
اگرچه هیچ شواهد واقعی مبنی بر اینکه ایمپلنت سینه می تواند باعث سرطان شود وجود ندارد، این امکان وجود دارد که معاینه ماموگرافی برای شناسایی سلول های سرطانی را مشکل ساز کنند. زنان باید ماموگرافی سالانه را از سنین 40 تا 45 سالگی شروع کنند. زمانی که برای ماموگرافی برنامه ریزی می کنید، یک مرکز رادیولوژی با کارکنان مجربی که برای عکسبرداری و عکسبرداری با اشعه ایکس از بیماران دارای ایمپلنت سینه از زوایای مختلف آموزش دیده اند، پیدا کنید. یکی دیگر از گزینه های مفید برای برخی از زنان، معاینه اولتراسوند است که می تواند توده ها را کشف کند یا ایمپلنت را با دقت بیشتری ارزیابی کند.
اکثر بیماران چنین عوارضی ندارند، اما همچنان مهم است که این مسئله را با دکتر محسن فدایی ، فوق تخصص جراحی پلاستیک در میان بگذارید تا مطمئن شوید که خطرات مرتبط با پروتز سینه را کاملاً درک کرده اید.